Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο Kristov Atlas ανέφερε σε αυτό το άρθρο του ένα πολύ ενδιαφέρον στατιστικό στοιχείο που καθένας από εμάς που ασχολείται με τα cryptocurrencies πρέπει να τον προβληματίσει.
“Αυτοί που δεν συμμετέχουν στην παραοικονομία δεν γνωρίζουν το μέγεθος της. Το 2009 περιελάμβανε το μισό πληθυσμό του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού ενώ προβλέπεται να απασχολεί τα 2/3 το 2020.”
Πολλοί έχετε ακούσει ότι το Bitcoin πρέπει να φτιάξει τη δημόσια εικόνα του που αποτελεί εμπόδιο από το να γίνει mainstream και τύχει ευρύτερης αποδοχής από το κόσμο. Πως γίνεται όμως μια οικονομία που διέπεται από φανερούς νόμους και σαφή νομολογία και φαίνεται να αποτελεί μια σταδιακή μειονότητα στην παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα να αποτελεί την πρωταρχική αγορά-στόχο του Bitcoin ;
Ένας άνθρωπος με λογική δεν θα απέκλειε το ενδεχόμενο να εξετάζουμε πριν από κάθε κίνηση από επιχειρήσεις ή ιδιώτες στο χώρο του cryptocuurency, αν αυτή η κίνηση εξυπηρετεί τη μαύρη αγορά. Αν δεν την ωφελεί είναι πιθανόν η ιδέα να μην μπορέσει να σταθεί στην αγορά καθώς δεν θα εξυπηρετεί ικανοποιητικό αριθμό πελατών.
Τα πράγματα δεν είναι όμως τόσο απλά. Το Bitcoin δεν πρόκειται να γίνει mainstream επειδή θα φτιάξει το όνομα του. Το Bitcoin είναι ένα μέσο πληρωμών στη συγκεκριμένη περίπτωση όπως και τα δολάρια και τα ευρώ. Όλα τα μέσα έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους και κάθε μέρα αξιολογούνται από τους χρήστες τους. Για παράδειγμα, τα χαρτονομίσματα των €500 είναι τα χαρτονομίσματα που γίνονται συνήθως οι πληρωμές των μαφιόζων. Δεν επηρεάστηκε ούτε η φήμη τους, ούτε απαγορεύτηκαν από την ΕΚΤ.
Το Bitcoin θα αναπτυχθεί με οποιοδήποτε τρόπο, είτε χρησιμοποιείται για ηθικούς είτε για “ανήθικους” σκοπούς. Το θέμα είναι η ταχύτητα με την οποία θα συμβεί αυτό. Και αυτό θα εξαρτηθεί από ποια οικονομία θα το χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς της.
