Σας φέρνουμε ένα παράδειγμα συναλλαγής με smart contracts για να γίνει περισσότερο κατανοητή η χρήση τους.
– Η εταιρία Χ θέλει να πουλήσει ένα περιουσιακό στοιχείο στην εταιρία Υ. Για απλοποίηση, υποθέτουμε ότι η Χ αγόρασε το στοιχείο κατευθείαν από τον κατασκευαστή και ήταν ολοκαίνουργιο την στιγμή της αγοράς.
– Η Υ δημιουργεί ένα τυχαίο αριθμό και ζητά από την Χ να της στείλει τα στοιχεία για το περιουσιακό στοιχείο.
– Η Χ συμπληρώνει στο περιουσιακό στοιχείο τον τυχαίο αριθμό που δημιουργήθηκε πριν και επιστρέφει μια ψηφιακή υπογραφή μαζί με το μοναδικό κλειδί για την ταυτότητα του στοιχείου. Τα δεδομένα περιλαμβάνουν όλα τα στοιχεία για το περιουσιακό στοιχείο καθώς και το τυχαίο αριθμό από την Υ. Το δημόσιο κλειδί του ιδιοκτήτη δίνεται και στην Υ ώστε να γνωρίζουν τι θα πάρουν αλλά και ότι προέρχεται από την Χ.
– Η Χ επιλέγει ένα κλειδί Κ1 για να λάβει την πληρωμή για το στοιχείο και ανακοινώνει την τιμή Π
για αυτό.
– Η Υ δημιουργεί ένα νέο κλειδί ιδιοκτησίας Κ2
– Η Υ δημιουργεί μια συναλλαγή με 2 εισόδους και εξόδους. Η είσοδος 1 για τα Π χρήματα και η είσοδος 2 για τα Τ “χρήματα” που αντιστοιχούν σε απόδειξη της ιδιοκτησίας και είναι συνήθως τα περιεχόμενα στο δίκτυο που γράφεται το smart contract. Η έξοδος 1 στέλνει τα Π στο Κ1 και η έξοδος 2 στέλνει τα Τ στο Κ2. Η συναλλαγή δεν είναι πλήρης καθώς μόνο η είσοδος έχει υπογραφεί. Η Υ στέλνει την ημιτελή συναλλαγή στην Χ που υπογράφει την είσοδο 2 με τον κλειδί της ιδιοκτησίας και δημοσιοποιεί την συναλλαγή.
– Τα δύο μέρη περιμένουν για την επιβεβαίωση από το blockchain
– Η συναλλαγή είναι μη αναστρέψιμη και η ιδιοκτησία του στοιχείου πέρασε από την Χ στην Υ
